KUNSTENAARSVERENIGING 'LAREN/BLARICUM'
In Memoriam Elisabeth van Woerkom 1943 - 2023
Het was voor allen van de Vereniging een heel grote schok, toen we op 24 juli het bericht ontvingen van het plotselinge overlijden van Elisabeth. Zij was nog niet zo lang terug van vakantie en zat zoals altijd boordevol plannen.
Elisabeth was de eerste vrouwelijke voorzitter van de Vereniging. Een functie die zij ruim 20 jaar lang met verve heeft vervuld. Aan haar voortvarende inzet, goede ideeën en haar integere werkwijze heeft de Vereniging buitengewoon veel te danken.
Zij verstond de kunst om objectief en tegelijkertijd persoonlijk te zijn. Zij was positief kritisch, bevlogen, warm en meelevend en had een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Tot in de kleine uurtjes werkte zij door. Naast het bestuurswerk dat altijd in de actualiteit speelde, zoals vergaderen, tentoonstellingen voorbereiden, de boekcommissie 100 jaar kunstenaarsvereniging Laren-Blaricum etc. had Elisabeth een scherp oog voor de historische betekenis van de Vereniging. We hebben dan ook regelmatig stukken naar het streekarchief in Hilversum gebracht.
Elisabeth bouwde in de vereniging collegiale vriendschappen op, gaf haar kleurrijke en altijd oprechte mening over kunst en de tentoonstellingen die zij bezocht had. In haar werk wist zij als geen ander het eigen karakter van een bepaalde kleur over te brengen in een andere kleur. Zo kon zij de vurigheid van rood ook in blauw schilderen. En de geheimzinnigheid van blauw bracht zij met diezelfde vanzelfsprekendheid in rood.
De Vereniging kijkt met grote dankbaarheid terug op de decennialange samenwerking met Elisabeth, op alle telefoontjes, e-mails en gesprekken. We hebben veel plannen gemaakt, uitgevoerd, konden altijd snel tot zaken komen en hebben het lief en leed van de Vereniging gedeeld. Het was een groot voorrecht met haar in vriendschap te hebben kunnen optrekken. De Vereniging verliest in Elisabeth een buitengewoon kundig en betrokken lid. Zij was een voorzitter met grote eruditie. Wij zullen haar heel erg missen.
Cécile van Spronsen
Het was voor allen van de Vereniging een heel grote schok, toen we op 24 juli het bericht ontvingen van het plotselinge overlijden van Elisabeth. Zij was nog niet zo lang terug van vakantie en zat zoals altijd boordevol plannen.
Elisabeth was de eerste vrouwelijke voorzitter van de Vereniging. Een functie die zij ruim 20 jaar lang met verve heeft vervuld. Aan haar voortvarende inzet, goede ideeën en haar integere werkwijze heeft de Vereniging buitengewoon veel te danken.
Zij verstond de kunst om objectief en tegelijkertijd persoonlijk te zijn. Zij was positief kritisch, bevlogen, warm en meelevend en had een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Tot in de kleine uurtjes werkte zij door. Naast het bestuurswerk dat altijd in de actualiteit speelde, zoals vergaderen, tentoonstellingen voorbereiden, de boekcommissie 100 jaar kunstenaarsvereniging Laren-Blaricum etc. had Elisabeth een scherp oog voor de historische betekenis van de Vereniging. We hebben dan ook regelmatig stukken naar het streekarchief in Hilversum gebracht.
Elisabeth bouwde in de vereniging collegiale vriendschappen op, gaf haar kleurrijke en altijd oprechte mening over kunst en de tentoonstellingen die zij bezocht had. In haar werk wist zij als geen ander het eigen karakter van een bepaalde kleur over te brengen in een andere kleur. Zo kon zij de vurigheid van rood ook in blauw schilderen. En de geheimzinnigheid van blauw bracht zij met diezelfde vanzelfsprekendheid in rood.
De Vereniging kijkt met grote dankbaarheid terug op de decennialange samenwerking met Elisabeth, op alle telefoontjes, e-mails en gesprekken. We hebben veel plannen gemaakt, uitgevoerd, konden altijd snel tot zaken komen en hebben het lief en leed van de Vereniging gedeeld. Het was een groot voorrecht met haar in vriendschap te hebben kunnen optrekken. De Vereniging verliest in Elisabeth een buitengewoon kundig en betrokken lid. Zij was een voorzitter met grote eruditie. Wij zullen haar heel erg missen.
Cécile van Spronsen
